Ineke fijn die extra fotoruimte, zoals je ziet maak ik er dankbaar gebruik van. Er staan nog 50 foto's klaar op ge-upload te worden maar dat kost veel tijd. Omdat internet heeeeeel traag gaat kunnen jullie ze nog niet bekijken :-\ Mijn dagindeling is als volgt: 7.00 helpen met aankleden hierna eten we. De kleintjes pap de grotere soms pap soms brood met thee. Daarna gaan ze spelen en is er een wisseling van de care-givers, verzorgsters. Dan ben ik voor mijn gevoel even "alleen" met de kindjes, zij voelen dat geloof ik ook zo :-) en proberen dan de gekste dingen. Staan op tafel enzo, hoezo komt me dat bekend voor.......B Rond 11.00 is er drinken en fruit of een biskwietje. Al naar gelang gedrag er aanleiding toe geeft zal ik maar zeggen gaat er een kindje naar bed. We blijven bezig met schommel, zandbak en plastic boda's tot plm 13.00 dan is het etenstijd en daarna gaat het hele gedoetje even een dutje.... Dat is mijn pauze dan ook, soms even een boodschap, andere keer internet of foto's. Lezen kom ik niet erg aan toe, te druk :-) Vandaag ben ik mee naar de markt geweest in mijn pauze. Ik ga helpen in de " moestuin" ook in de pauze. Eigenlijk is er altijd wel iets te doen. Om een uur of drie begint er weer leven in de brouwerij te komen, spelen tot 18.30 en eten. Dat is errrrruggg langggg zeg maar tot we gaan eten. Volgens mij zijn ze er al eerder aan toe, maar ja. Om 17.00 wordt er ook nog gebadderd, niet handig voor het eten maar het rooster van de aunties maakt dat dit zo gaat. Om ongeveer 20.00 ligt het hele spulletje wel in bed en wil de kleinste een flesje, daarna is het etenstijd voor ons. Dan zit de werkdag er op. En dat 7 dagen per week als ik niet op safari ben tenminste :-) Omdat ik nu eenmaal in het huis logeer ben ik er dus ook altijd. Er zijn en niets doen lukt mij niet. Er is altijd wel een kindje dat iets vraagt of een afwas die nog gedroogd moet worden. Ik ben dan ook wel moe 's avonds, om 21.00 kan ik pas iets voor mezelf gaan doen. Ik probeer wel foto's te maken met vrolijke kindjes maar als iemand hier in Uganda een fototoestel ziet kijken ze ineens erg ernstig. Mensen hier hebben ook een zwaar leven. Veel armoede en ziekte. Iedereen, lees alle vrouwen, werken ook al hebben ze zelf nog kleine kinderen en kinderdagverblijf is er niet. Vaders doen "iets" anders. Thuisgekomen moeten ze weer aan de slag. Vrouwen werken heel erg hard hier, verdienste zijn ook erg laag, zonder sociale voorzieningen. Natuurlijk zijn er ook wel mannen die werken....... De rpijzen lopen erg uiteen, zo'n kipje op de markt kost 12- a 13.000 shilling, omgerekend ruim €4,- . Ik moest even voelen wat het verschil in prijs was en stond ineens met twee levende kippen in mijn handen :-) of ik maar even wilde wegen. Veel geld voor het gewicht. Fruit is weer veel goedkoper. Kool is ruim aanwezig en we eten elke dag bruine bonen, Bartje zou het zwaar gehad hebben hier! Pap en mam het gaat nog steeds goed met mij hier! Het is ook steeds leuker. Zal eind vzn de week weer even bellen, dacht nu ik zal mijn tantetje even verrassen. Ze was er stil van en dat wil wat zeggen, ha ha. Collega's het is zo leuk om te zien hoe het kleine knulletje opgeknapt is. Mede dank zij de pariboy. Het gaat hier wel heel anders met medicijnen, niet met je receptje naar de apotheek. Ja ook wel maar meestal gaat men hier op eigen innitiatief naar de (straatje van wel 20) apotheek en haalt iets..... Voor veel mensen trouwens ook te duur! Omeprazol kost hier 500 shilling per stuk, kunnen mensen niet betalen, zeket omdat het vaak voor langere tijd is (veel maagzweren). 3000 shilling is ongeveer 1 euro. We probeerde combivent te kopen maar dat kennen ze, bij die apotheekjes niet. Waarschijnlijk wel in de duurdere groothandel maar daar kan niet iedereen komen. Blijven jullie beslist reageren allemaal, daar geniet ik erg van. Omdat het openbaar is kan ik niet op alles reageren maar waar ik kan of anders in gewone mail probeer ik te antwoorden. Ook de reakties bij de foto' s vind ik erg leuk. Ik merk dat in de nacht internet iets beter gaat :-) het regent en onweert (is dat een woord?) vreselijk en ik werd er wakker van. Nieuwsgierig naar jullie reakties keek ik op reismee en kon het niet laten om wat te schrijven......