Om 8.30 uur sta ik klaar voor de mobil clinic........... Er worden twee laptops overhandigt ten behoeve van de mobil clinic, ja ja foto zodat ze de gulle gevers kunnen bedanken en laten zien dat ze inderdaad overgedragen zijn. Een aantal braches, schoenen en beugels die we onderweg af moeten leveren worden bij elkaar gezocht, we vertrekken om plm. 10.00 uur........ Dan eerst een bed wegbrengen en een tas met bagage ophalen, o ja nog even tanken. Het is een flink eind rijden, Taita taveta ligt tegen het Tsavo national park aan waar ik op safari geweest ben. In de middag komen we daar aan en bezoeken de eerste dispencerie om plm 14.30 uur, het blijkt dat er niemand zijn afspraak nagekomen is. We bezoeken er nog 2 en zien uiteindelijk maar 1 kindje. Hier gaat het om een waterhoofdje, reden om het via een keizersnee geboren te laten worden. Ze Is nu 3 jaar en heeft een shunt, draintje om vocht af te laten lopen. Is mentaal en fysiek gehandicapt krijgt fysiotherapie en voedingssupplementen om haar is een zo goed mogelijke conditie te houden. Vannacht en morgen hebben we een "dure" slaapplaats in Mwatate, wel 500 ksx, €5, per nacht. De chauffeur slaapt ergens anders om te besparen, hij vindt dit te duur. Lekker bed en zelfs een luie stoel. We vertrekken om 8.00 uur stipt voor ons ontbijt en kunnen een half uurtje later aan het drukke programma beginnen. Een safari over zeer slechte wegen. De chauffeur heeft zijn trui aangetrokken, het wordt koud want we gaan de bergen in, toch nog zo'n slordige 26 graden :-) zal blijken. Een social werkster en iemand die kan zorgen dat een kindje in het speciaal onderwijs terecht komt vergezellen ons. Goede combi dit drie-tal. We verhuizen een rolstoel van de ene patient, die hem niet mee nodig heeft, naar de andere. Prima stoel alleen twee lekke banden, die willen de mensen zelf wel vervangen, voor 100 ksx heb je geen rolstoel tenslotte. Op het educatief centrum, thuisbasis van onze metgezel wachten een vader met zijn zoon. De jongen heeft sinds 3 jaar spierdystrofie, omdat hij in dezelfde houding zit met zijn armen om zijn benen geslagen, knieen opgetrokken, kan hij zijn benen niet meer strekken en ook zijn armen lopen ditzelfde gevaar als er niets gedaan gaat worden. Hij zou snel naar APDK moeten voor intensieve therapie en met ingang van het nieuwe schooljaar, dat is januari, naar de Port Reitz school. Zijn vader heeft echter geen geld om de reis naar Mombasa te betalen. Omdat dit het enige is waardoor het niet door zou kunnen gaan betaal ik het reisgeld, 1400 ksx, €14. Voor de mensen hier een groot bedrag. Maandag 5 november wordt hij daar verwacht. Een en ander wordt met snelle telefoontjes direkt geregeld. Hendry kan naar school en is erg blij! FOTO..... We zien nog een aantal kindjes met klapvoetjes, een baby die vanaf zijn geboorte fysio gehad heeft is zo goed opgeknapt dat hij het waarschijnlijk redt met een aantal keer ingipsen van zijn beentjes om de stand goed te krijgen, een operatie voorkomen! Een ander kindje, wat groter al, is wel geopereerd en heeft nu spalkjes en aangepaste schoenen. Ook met hem gaat het goed, hij kan prima lopen nu. Veel kinderen hebben meerdere aandoeningen. Kinderen met hersenafwijkingen en dien ten gevolge halfzijdige verlammingen of vermindering van spierbeheersing en spierkracht en slechte coordinatie. Al met al een drukke dag, geen tijd voor lunch en pas na zessen thuis. Het avondeten van 19.30 uur gaat er dan ook grif in. Tijdens het eten zeg ik dat ik verbijsterd ben door het aantal kinderen met afwijkingen. Dit is toch allemaal terug te voeren op onwetendheid en onkunde. Geen begeleiding tijdens zwangerschap en bevalling, geen zuigelingen zorg. Vaak erg jonge moeders, om diverse redenen meestal zonder echtgenoot. Spierdystrofie waar geen fysio aan te pas komt. Ook armoede is een grote factor, door geldgebrek geen variatie in voeding, vaak alleen maagvulling en geen mitafientjes, zelfs geen fruit dat hier toch in overvloed is en geen medische zorg. Men probeert workshops te organiseren maar dit kan, alweer door geldgebrek, niet vaak genoeg. Om mensen te trekken wordt de lunch tijdens de training betaald en dat is duur. Ook door de afstanden buiten de grote steden tussen woonplaats, in de bergen, in het bos of achteraf in het land, en dispenceries blijven mensen weg. Reiskosten maar ook omdat een kind vaak de hele weg gedragen moet worden. Een kleintje bind je makkelijk op je rug maar een groter kind of een volwassene, daar moet je tenminste een kruiwagen voor hebben of kunnen lenen. Ook is er motivatie van de ouders voor nodig, je kunt wel naar de mensen thuis gaan maar voor therapie moeten ze ook ergens naar toe en als er al geen motivatie is om naar een gezondheidscentrum te gaan is er zeker geen drijfveer om regelmatig naar fysiotherapie te gaan. Voor we weer op pad gaan heeft de chauffeur nog even een band verwisseld, die worden hier regelmatig van een nieuw loopvlak voorzien. In dit ruige terrein met slechte wegen, hobbels en gaten hebben de banden veel te lijden. Losse loopvlakken liggen regelmatig langs de kant van de weg..... Prachtige route door National park Tsavo. De eerste patienten laten weten niet op tijd te kunnen komen, olifanten in het dorp zorgden voor oponthoud! Ze zijn op zoek naar water. Vandaag een aantal cosmetische gevallen. Zoals een hand met 6 vingers, hazelip waarvan bij eerdere operatie het verhemelte niet volledig gesloten is. Kindje met een soort moedervlek die in de gaten gehouden wordt. Vrouw die na kwakzalverige behandeling van aandoening nu met orthopedische schoen geholpen kan worden. Scoliose na verwaarlozing van algehele gezondheidstoestand. Een jongetje van drie met zwaar overgewicht die na een dieet, hij is nu 7 kilo afgevallen, geholpen wordt aan zijn O-benen. Nog diverse vlekjes en plekjes... Er was tijd voor lunch, ook prettig! Eerst een slaapplaats regelen zodat we niet achter het net vissen. Nog een adres in de middag, daarna kijken we of we olifantan kunnen spotten. Een rit naar een meer waar ze komen om te drinken in National park Tsavo west. Ook zijn er een aantal dorpjes in dat gebied, de olifanten lopen er tussendoor. Als ze al te dicht bij komen probeert de bevolking ze met geschreeuw en gezwaai van takken weg te jagen. Een komisch gezicht, kleine mensen tegen zulke grote imposante beesten. Ook hebben we prachtig uitzicht op de Kilimanjaro in de avondzon, levert mooie plaatjes op! De terugrit in het donker, wegen zonder verlichting, links en rechts rijdend om kuilen en gaten te ontwijken. Maar ook aanweerszijden voetgangers zonder verlichting :-) en boda boda's met groot licht. Effe wennen...... ' s Avonds een prettig hotel met, wat een luxe, warme douche! Hier overnachten we twee keer :-) Donderdagochtend clinic in masai gebied, zo mooi al die mensen in hun prachtige kleding en vele sieraden. Alle kleuren rood die je maar kunt bedenken. We komen een beetje traag op gang, onze eerste patiente ontmoeten we onderweg en helpen haar ook meteen, scheelt lopen voor haar met zoon van tien jaar op de rug. Er gaat een "special seat" geregeld worden, rolstoel. Door naar volgende adres, een kilometer van te voren zien we ze in kleurige optocht lopen. Allemaal een lift, busje voL met masai vrouwen. Bij de dispencerie zijn ze nog niet helemaal:-)klaar voor onze komst, ze gaan het nieuwe gebouwtje nog even dweilen en inrichten voor. ............ Roy kan spreekuur doen, met de Kilimanjaro op de achtergrond, zeg niet dat het een vervelende lokatie is! Er komen steeds meer mensen bij het duurt een aantal uur voor we klaar zijn. Voor iedereen wordt uitgebreid de tijd genomen. :-) Dat herken ik wel! Zonodig worden de mensen doorgestuurd naar neuroloog, kno.....ehhh dit was toch een fysiotherapeut?? Er is zoveel vertrouwen dat hem raad gevraagd wordt voor alle mogelijke klachten. We zijn om half vier terug bij het hotel en hebben nog geen lunch gehad, gaan we nu ook maar niet meer doen. Roy gaat even joggen en ik bezoek nog een ziekenhuisje in Taveta waar we logeren. Na het eten vroeg naar bed, gesloopt door de hitte en het gerammel in de ambulance. De laatste dag is een rustige dag we doen een dispencerie en een ziekenhuis aan. Op de valreep wordt gevraagd of we even meelopen en is een probleempje waar ze over willen brainstormen. Baby, eerste kindje, van 4 dagen oud, voldragen zwangerschap en natuurlijke bevalling.......kom kijken maar houd je vast! Armen en benen zijn niet volledig ontwikkelt, hazelip en open verheemelte wat doorloopt tot boven op het hoofdje, hersentjes bloot! VERSCHRIKKELIJK Een voetje en het hoofdje zijn toegedekt met natte gazen. De moeder houdt het vol door haar geloof.... Je kunt alleen maar stil zijn en kijken. Het hartje klopt, ademt zelf en wordt gevoed via een sonde. Voorlopig maakt iedereen een pas op de plaats, laat het maar groeien tot 5 kilo en zien of het blijft leven. We stappen de auto in en blijven een poosje stil. Mooi op tijd thuis zodat ik nog kan wassen, eerst mijzelf :-) en daarna mijn kleren. Deze laat ik hier maar nu noeft Leah ze niet te wassen voor me. Koffer pakken, ik ben er klaar voor. Vannacht om half vier komt de taxi me halen.......