Dutch Dental clinic, een club nederlandse tandartsen DDC foundation, gaat regelmatig naar Kenia om gebitten te controleren en mensen van de pijn af te helpen. Wij gaan met de kinderen van APDK en een aantal begeleiders met hun kinderen naar een andere wijk van Mombasa. In twee bussen, eten en drinken mee en pakken pampers, met de ferry over. Uurtje rijden...... De eerste bus kwam keurig op tijd en is na ruim een half uur wachten maar vast op pad gegaan. De tweede bus bleek pech te hebben en kwam ruim 3 uur later. In een school is een tandartsen behandellokaal ingericht. Wel 6 stoelen en banken met natuurlijk de nodige aggregaten voor stroomvoorziening en medische apparatuur. Er was een lijst en er waren kinderen...... Maar wie wie was, bleek onduidelijk, geen naamarmbandjes of zo. Oke, viltstift gevraagd en begonnen met nummeren, kind met naam nummer een,cijfer 1 in viltstift op de hand, makkelijk zat! De tandarts zegt wat er gedaan moet worden, nummer op briefje met de code van tand en soort behandeling, de naam zoeken we er later wel bij. Dit alles buiten onder een grote party tent. Beginnen met controles, daarna door met briefje naar de "behandelzaal". Of handgeklap als alles in orde was. WE HEBBEN VAAK GEKLAPT Had ik niet verwacht eerlijk gezegd. Het was wel hoe ouder het kind, hoe vaker er behandeling nodig was. Bij de volwassenen werden rustig 3 of zelfs 5 kiezen/tanden getrokken. Maar het kwam ook voor dat er alleen tandsteen verwijderd werd. Echter hoe later op de ochtend hoe meer kinderen er flauw vielen, ten eerste hadden ze elkaar al op lopen jutten. Snap ik best, weet nog goed dat op de lagere school de schooltandarts kwam. Iedereen op van de zenuwen, ik ook terwijl ik helemaal niet hoefde te gaan :-) Maar ook omdat ze vroeg gegeten hadden en nu een lage bloedsuiker spiegel hadden. Een kindje is zelfs naar het ziekenhuis gegaan omdat hij maar niet goed bij kwam, duurde veel te lang! Later na een infuusje knapte hij gelukkig wel weer op. Ook werd er poetsinstruktie gegeven, natuurlijk met een tandenborstel voor iedereen. En een balpoint en een bal, gewoon voor de leuk en goede herinnering een volgend keer. Ook op Port Reitz gaan we kijken op zoiets mogelijk is. De tandartsen komen natuurlijk wel weer, maar omdat ze aan een vaste lokatie gebonden zijn moeten de kinderen vervoerd worden en dat kost geld..... De Keniaanse Rotarie doet hier wel vaak een gift voor. De Keniaanse Rotarie vindt het ook altijd erg leuk als er buitenlandse Rotarieleden, Gert iets voor jou?, op bezoek komen en een praatje houden. Op de terugweg in de bus moesten de jongetjes die naast mij zaten een plasje doen, konden echt niet wachten, grote tranen over de wangen. Gelukkig was mijn waterflesje leeg.........das met een jongetje dan welweer handig haha. Na een kwartiertje zei een van beiden weer "sousou" plasje doen. Eigenlijk geloofde ik het niet en zei/gebaarde dat hij echt even moest wachten, weer echte tranen, dus maar weer het flesje. Helaas was de nood erg hoog en spoot er al een fonteintje wat we in het flesje moesten vangen :-) Was wel blij dat niet alle jongetjes het gezien hadden, daar zou het flesje te klein voor geweest zijn. Weer een leuke ervaring deze dag, ook de konstatering dat er erg veel mensen bezig zijn met vrijwilligerswerk in Kenia. De tandartsen willen ook graag dat de Keniaanse tandartsen zelf dit gaan doen, samen maar liefst overnemen. Echter ook de Keniaanse tandartsen hebben liever hun patientenkring in de betere klasse......maar wie weet wat er nog komt. Nu was er 1 tandarts uit Mombasa zelf bij die het als afwisseling wel eens leuk vond. Wij hopen dat ze het vooort zegt.