Tsja, toch maar even iets over schrijven. De tweede dag dat ik in Kenia was schaafde ik mijn been aan het stapelbed, klein beetje vel eraf. Hier kwam een mooi korstje op, niets aan de hand. Twee dagen laten stootte ik het nogmaals stuk terwijl ik op fysio bezig was. Een jongetje wees het nog even aan met zijn handje..... Zaterdags ging het een beetje ontsteken, vervelend maar wat jodium erop en het gaat wel weer over. 's Avonds werd mijn been dik, jammer want ik wilde zondag naar het strand gaan. Nu maar thuis gebleven en in de schaduw:-)met mijn been omhoog. Maandag mee met mobil clinic en dan moest het natuurlijk beter zijn. Het was inmiddels wel een flinke plek geworden grr.... Afijn been omhoog in de mc ambulance, niet zo zeuren. Dinsdagochtend even bij een dispencerie naar laten kijken, netjes schoongemaakt. 's Avonds ging mijn hele been zeer doen, knobbels van lymfklieren in kuit en lies :-( weer naar dispencerie en een antibioticumkuur gekregen. De andere twee vrijwilligers op de mc zijn ic verpeelkundigen en samen schatten wij in dat de kuur wel klopte. Leek beter te gaan en donderdagochtend zou ik naar "huis" gaan ivm de safari. Donderdagmiddag voor de zekerheid toch maar naar een ziekenhuis in Mombasa. Men stelde vast dat de kuur onvoldoende was, kreeg er nog wat extra's bij en er werd een kweek afgenomen. Eigenlijk moest ik elke dag terug om de wond schoon te laten maken en te vebinden, helaas :-) ging ik op safari en dat kon dus niet. Maandag retour chirurg. Ok ziet er mooi uit, een extra zalfje mee om de genezing te bevordenen, iets wat ze ook toepassen op brandwonden. Kweek was goed, kwamen geen beesten uit. Omdat ik zelf in een ziekenhuis werk hoef ik niet elke dag te komen maar mag ik het zelf schoonmaken en verbinden. Het is hier ook no pay no cure, voorafgaand moet je betalen. Wil je een dokter zien, 1000 ksx, wondverbinden afhankelijk van wie het doet en wat ze op de rekening zet tussen de 700 en 900 ksx. Voor elk gaasje en pleistertje mag je betalen. Dinsdag word ik wakker en alles doet me zeer, denk nog dat 3 dagen op een been in een safaribusje staan (andere omhoog) wel erg veel spierpijn oplevert maar ja je moet er iets voor over hebben. Inplaats van 5 minuten lopen naar mijn werk doe ik er 25 minuten over. Verschillende mensen roepen sorry als ze me zien lopen en ik krijg diverse liften aangeboden. Dat is in Afrika kennelijk gewoonte, als er iets gebeurt dan roept een ander sorry. Ik zie ook regelmatig mooie sterretjes en hoor belletjes :-) Het werken op fysio lukt abosluut niet en het hoofd van de school die me ziet laat me met het schoolbusje thuis brengen. De hele dag op apegapen in bed, als een vaatdoek. Een aantal mensen opperen al malaria, ben ik niet blij mee, morgen toch maar even naar de dokter voor een testje. Mijn guestmoeder vindt dat idioot, in andere bewoording, ik moet nu nog maar gaan! Dus met de auto van APDK naar ziekenhuis, Leah gaat zelf mee. Wat eerst een virusje lijkt voor de dienstdoende dokter blijkt een bacteriele infectie, waarschijnlijk toch vanuit mijn been. Ze wil me laten opnemen, inpatient heet dat. Nu laat mij maar outpatient vind ik. Ze gaat overleggen met "mijn" chirurg. Ik krijg een zwaardere kuur en moet vrijdag terug, als het niet voldoende geholpen heeft krijg ik een waaknaald en moet ik elke dag komen voor toediening van antibioticum via infuus. De dag daarop ben ik out, slaap de hele dag. Mijn guestmoeder vindt het maar niets, dat is niets voor mij zegt ze. .......ik voel me ook wel erg lui. 's Avonds lijkt ik op te knappen, wil weer wat doen, het zweet breekt me nog wel uit maar de energie komt weer wat terug, joepie! Morgen kalm aan maar iets meer aktiviteit :-) Heb eerst rustig mijn wasje gedaan, we hadden eindelijk weer water uit de kraan. Daarna een ruim uur geslapen, klein boodschapje om de hoek. Stapje voor stapje vooruit. Vanmiddag naar Blue room voor internet, eindelijk de foto's van vorige week uploaden, misschien dat de foto's van de mobil clinic ook nog lukken.... Vrijdag terug naar poli, dokter is tevreden :-) en ik ook, moet toch nog een keer retour voor final check, toe dan maar. Middag vrij genomen, voelde me erg opgesloten afgelopen week. Nu even ruimte. De plaatselijke markt bezocht. Als ik niet uitkijk meteen een " husband" erbij. Mijn gids vind dat hij wel een geschikte kandidaat is. Het was onmogelijk om over de markt te lopen zonder dat iemand gids speelt. Wijs geworden door eerdere ervaring van te voren naar zijn tarief gevraagd. Nee hoor ik hoef niets te betalen, maar als ik wil mag het wel........ Hij laat me de markt zien en de straatjes worden steeds smaller, steegjes, we zitten in het oude gedeelte van Mombasa. Zijn toon verandert een beetje. Alleen blijven is niet goed, hij zou een goede man voor me zijn, hij blijft aandringen. We kunnen best even secret, hij doet zijn best maar maar niet met mij! Ben even heel duidelijk geweest, gezegd dat best ik wist waar we waren in de stad en dat ik een afspraak had en nu terug moest naar de matatu's. Niets secret, back to mainstreet and matatu! Gelukkig deed hij dat toen ook, met afrekenen vond hij dat het te weinig was, heb hem eraan herinnerd dat ik mocht geven wat ik wilde en dat hij for free mee ging! Of ik hem toch niet happy wilde maken....... NEE DUS. Wel erg keuk geweest, de groente markt, uitleg over soorten, verschillende kruiden en vruchten. Er zijn groene, gele en rode bananen, smaken overigens bijna het zelfde, de kleine gele het zoetst. De vleeshallen zijn voor mij toch het meest bijzonder. Gescheiden naar soort beest, beschouwelijk gemaakt door hun kop erbij te leggen.......dan al die vliegen, brrrrr. Op de kippen afdeling weer levende have. Kippie kopen en dan naar het slachthuis, koppie eraf even dippen in kokend water dan laten de veren beter los, dan de pan in. Ga met matatu naar Nyali, een luxe(re) wijk. Groot winkelcentrum met cafesserie waar je heerlijk cappucino kunt drinken, ze hebben er ook lekkere salades. Behoefte aan groen is groot en ik neem een overheerlijke salade nicoise met een dubbele cappucino. Spreek af met Thea Thyssen die inmiddels aangekomen is, heel leuk gesprek. Kijken hoe we verder samen kunnen werken. Op vele fronten aangesterkt ga ik terug (ruim een uur) naar Port Reitz. Kan er weer even tegen. Morgen mee met Dental cl Noes als laatste omdat als eerste niet werkte :-) van HARTE GEFELICITEERD! !!!!!inic.