vandaag gaat het gebeuren, raften, heb toch goed geslapen :-) We moeten even wachten want een aantal van de groep willen eerst nog gaan bunge jumpen. De ouders van een paar jongelui zijn erbij, haast nog harder gillend dan degene diesprong zelf. Leuk om daar tussen te staan, moest weer denken aan Maaikel en Bianc. Na het springen nog een half uur helemaar hyper. En mijn zenuwen die in mijn keel zaten! Ik kwam bij het indelen voor de boten bij een groepje engelsen, had ik de avond tevoren al gezien, aardige mensen. Wij zouden met 5 in een bootzitten. Met een busje ruim een half uur hobbel de bobbel op weg naar de startplaats. Daar was eerst een ontbijt, hardgekookte eieren in een deegjasje, gebakken bananen en saucijsjes.....dan helm, reddingvest en paddel uitzoeken en passen en de boot in. Instrukties en practise vooraf voor we aan het echte werk begonnen. Water was 25 graden maar ik vind het al snel koud, de eerste keer droog van de boot af in het water brrr. Oefenen was leuk, iedereen wat lacherig, dan de eerste echte waterval. Meteen een graad 5 de heftigste catogorie, ging prima waarbij wel opgemerkt moet worden dat wij deze backwards deden. Prestatie op zicht, we zagen het alleen zelf niet, daarom ging het misschien ook wel goed. Na de safety boat, kon je voor kiezen hoef je niet te paddelen en die neemt een wat gematigder route, was onze boot eerst. Er volgden nog 3 watervallen die ochtend. Graad 5 is zwaarst en graad 2 is een schattig wat wilder stroompje, die waren hier niet :-) Nu we de zwaarste soort gehad hadden konden we alles aan...... Een keer "geflipt" omgeslagen, even goed nadenken, bij de boot blijven, op je rug drijven met je voeten omhoog. Goed gedaan! Heerlijke verzorgde lunch. Op voor de tweede helft, we hadden er weer zin in! Hoewel we minder zware watervallen hadden was de eerste meteen raak. VRESELIJK OMGESLAGEN, halve Nijl naar binnen gekregen, ik ging naar beneden, beneden en naar beneden en beneden, HELP, ik heb een reddingvest aan ik moet omhoog! IK WIL ADEM HALEN! !!!! Uiteindelijk werd het licht en kwam ik boven, heel even, tot de volgende golf en nog een en nog een. De rest van de Nijl naar binnen. Boot weg, ik zag niets en niemand meer! Help.....ok goed nadenken, op je rug enz. GOLF! Het hield niet op deze keer, was een erg lange heftige. Gelukig een safe-kajak vlakbij, lus vastpakken, benen om de punt slaan en paddel, wonder dat ik die nog steeds had, eroverheen. GERED????? GOLLUFFF! safe-kajak om! Gelukkig snel door een andere opgepikt en terug naar mijn raftboot gebracht. Ik was niet de enige die de weg kwijt was, een van de andere dames werd lijkbleek aan boord gehesen (vooraf het hoogste woord :-)) ze doet het nooit meer! We moesten allemaal even van de schrik bekomen zeg maar. Ook onze guide, dit was ook niet zijn bedoeling geweest. Ze laten wel eens expres een boot omslaan, als er veel jonglui opzitten die het leuk vinden maken ze er wel een feestje van. Verder ging het prima gelukkig, er kwamen nog 3 watervallen. Na afloop lekker droge kleren aan, wat zijn al die engelse dames preuts zeg. Al waren we in een ruimte met alleen vrouwen het bleef moeilijk knutselen met handdoekjes. Daarna een aardappel en stokje..... met iets wat ik niet thuis kon brengen maar wel redelijk smaakte met wat rode saus erop :-) van de bbq. Terug naar hostel, hobbel de bobbel, we hadden 31 km geraft dus nu ruim 2 uur in bussie. Jammer dat ik geen foto's had kunnen nemen onderweg tijdens raften, het was een leuk gezicht al die kinderen spelen in de rivier en moeders de was aan het doen, vaak met nog een kleintje op de rug.. Ook veel vissersbootjes tegen gekomen. De Nijl heeft ook rustige stukken. We hebben ook wel gelegenheid gehad om wat te zwemmen en te zonnen, helm af en reddingvest uit, dat was genieten! Op de terugweg vanuit de bus wat gefotografeerd om een indruk te geven van de omgeving en huisjes. Veel "vakwerk" gevlochten frame dichtgesmeerd met rode leem, ook vel hokjes van golfplaat of baksteen met een opening, de deur. Stenen bakken is blokken leem toedekken met gras en klei en in de zon laten "bakken". De lemen hutjes hebben een rieten dak, vinden wij mooi om te zien, autentiek, is natuurlijk pure armoede. Blijft opvallen verschil tussen arm en rijk hier. Wij doen de kraan open, zij moeten een eind lopen met jerrycan om water te halen. Als je een koe hebt is dat al heel wat, dan heb je melk, soms een kalfje, vlees en koopwaar. Je kunt ruilen voor iets anders. Ben blij dat ik nu toch een iets goedkoper weekend heb doordat ik niet kon pinnen, het gevoel in een weekend meer uit te geven dan waar hier al snel 4 maanden voor gewerkt moet worden blijft lastig. Nu kan ik alleen maar hopen dat mensen werk hebben doordat ik een uitstapje maak. Helaas blijkt dat vaak ook niet waar, veel mzungu's zitten in organisatie of beheer van touroperators en gelegenheden die met tourisme te maken hebben. De lokale mensen kunnen alleen extra verdienen door souveniers te maken en verkopen. Weer terug na eten en douche kan ik makkelijk slapen :-)