Mee werken
Reacties
Reacties
Monique, wat geniet ik toch steeds van je reisverhalen. Ik vind het fantastisch. Wat maak jij een hoop mee en natuurlijk doe je er ook veel voor. Net wat je schrijft: werken, werken en werken. Geloof me, deze mensen gaan je ontzettend missen. Ik denk dat je het ontzettend naar je zin hebt. Ik wens je een mooie trip naar Jinja toe en ik wacht enthousiast je volgende verhaal met foto's af. Geniet ze!!!!
hartelijke groet Joske
Had je nou dat teveel aan gewicht (die schoenen) maar niet meegenomen, had je die slippertjes met kraaltjes kunnen kopen.
Het is niet zo heel erg dat de foto's in jouw beleving langzaam gaan. Wij krijgen al heel veel informatie, lijkt mij zo. Er is elke dag wel iets te lezen of te kijken op je blog.
Sommige info zoek ik er zelf nog bij, zoals de spelregels van het maffiaspel, afbeeldingen van dat rode-balletje-vogeltje, de plek van de murchinson falls ( wow, dat is een groot wild gebied!) en hoe een matatu er nu eigenlijk uitziet: zijn ze allemaal beschilderd?
Dus de kinderen kijken ernstig zodra ze een camera zien. Het is wel hard werken he? Pfoeh, en dan in de pauze de moestuin (beter dan boodschappen doen, lijkt me, dat wel). Het lijkt me allemaal geweldig zwaar en geweldig geweldig.
liefs, Ellen
Heej Monique,
wat een prachtige verhalen en avonturen.
ik geniet van het lezen!
gr Janien
Goh Monique,
Wat een verhalen allemaal. En wat beleef je veel!!
Een hele andere wereld waarin je nu verblijft.
Blijf ons op de hoogte houden.
Hier alles, zoals altijd, niet rustig. Wel afwisselend, je begrijpt wat ik bedoel! Haha!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}